พระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. ๒๕๓๕

๑. พระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. ๒๕๓๕ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงให้ไว้เมื่อ
- วันที่ ๒๙ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๕
๒. พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ ประกาศว่า
- โดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการสาธารณสุขและกฎหมายว่าด้วยการควบคุมการ ใช้อุจจาระเป็นปุ๋ย
๓. ใครคือผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้
- รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข
๔. ข้อกำหนดของท้องถิ่นใดถ้าขัดหรือแย้งกับกฎกระทรวงที่ออกตามมาตรา ๖ ให้บังคับตามกฎกระทรวงนั้น ทั้งนี้ เว้นแต่
- ในกรณีที่มีความจำเป็นหรือเหตุผลเป็นพิเศษเฉพาะท้องถิ่น
๕. ในกรณีที่เกิดหรือมีเหตุอันควรสงสัยว่าจะเกิดความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อสภาวะความเป็นอยู่ที่เหมาะสมกับการดำรงชีวิตของประชาชนซึ่งจำเป็นต้องมีการแก้ไขโดยเร่งด่วน
- ให้อธิบดีกรมอนามัยมีอำนาจออกคำสั่งให้เจ้าของวัตถุหรือบุคคลซึ่งเกี่ยวข้องกับการก่อให้เกิดหรืออาจเกิดความเสียหายดังกล่าวระงับการกระทำหรือให้กระทำการใดๆ
๖. ถ้าบุคคลซึ่งได้รับคำสั่งตามวรรคหนึ่งไม่ปฏิบัติตามคำสั่งภายในระยะเวลาตามสมควร
- อธิบดีกรมอนามัยจะสั่งให้เจ้าพนักงานสาธารณสุขปฏิบัติการใดๆ เพื่อแก้ไขหรือป้องกันความเสียหายดังกล่าวนั้นแทน
๗. ประธานกรรมการคณะกรรมการสาธารณสุข
- ปลัดกระทรวงสาธารณสุข
๘. “คณะกรรมการสาธารณสุข” ประกอบด้วย
- ปลัดกระทรวงสาธารณสุข อธิบดีกรมการแพทย์ อธิบดีกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ อธิบดีกรมควบคุมโรคติดต่อ เลขาธิการคณะกรรมการอาหารและยา อธิบดีกรมการปกครอง อธิบดีกรมตำรวจ อธิบดีกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน อธิบดีกรมโรงงานอุตสาหกรรม อธิบดีกรมวิชาการเกษตร เลขาธิการคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ปลัดกรุงเทพมหานคร และผู้ทรงคุณวุฒิ
๙. กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิมีวาระอยู่ในตำแหน่งคราวละ
- สองปี
๑๐. ในกรณีที่มีเหตุรำคาญเกิดขึ้นในสถานที่เอกชน
- ให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นมีอำนาจออกคำสั่งเป็นหนังสือให้เจ้าของหรือผู้ครอบครองสถานที่นั้นระงับเหตุรำคาญภายในเวลาอันสมควรตามที่ระบุไว้ในคำสั่ง
๑๑. เจ้าพนักงานท้องถิ่นมีอำนาจกักสัตว์ดังกล่าวไว้เป็นเวลาอย่างน้อย
- สามสิบวัน
๑๒. ในกรณีที่การแจ้งไม่ถูกต้องหรือไม่สมบูรณ์ให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นแจ้งให้ผู้แจ้งทราบภายใน
- เจ็ดวันทำการนับแต่วันที่ได้รับการแจ้ง
๑๓. ในกรณีที่หนังสือรับรองการแจ้งสูญหาย ถูกทำลายหรือชำรุดในสาระสำคัญให้ผู้ได้รับหนังสือรับรองการแจ้งยื่นคำขอรับใบแทนหนังสือรับรองการแจ้งภายใน
- สิบห้าวัน
๑๔. ใบอนุญาตที่ออกให้ตามพระราชบัญญัตินี้ให้มีอายุ
- หนึ่งปี
๑๕. ในกรณีที่มีเหตุจำเป็นที่เจ้าพนักงานท้องถิ่นไม่อาจออกใบอนุญาตหรือยังไม่อาจมีคำสั่งไม่อนุญาตได้ภายในกำหนดเวลาตามวรรคสอง ให้ขยายเวลาออกไปได้อีก
- ไม่เกินสองครั้ง
๑๖. ถ้าผู้ที่ได้รับคำสั่งไม่พอใจคำสั่งดังกล่าว ผู้นั้นมีสิทธิอุทธรณ์ต่อ
- รัฐมนตรีภายในสามสิบวันนับแต่วันทราบคำสั่ง
๑๗. ผู้ใดฝ่าฝืนกฎกระทรวงซึ่งออกตามมาตรา ๖ ต้องระวางโทษ
- ปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท
๑๘. ผู้ใดจัดตั้งสถานที่จำหน่ายอาหารหรือสถานที่สะสมอาหาร ซึ่งมีพื้นที่ไม่เกินสองร้อยตารางเมตรโดยไม่มีหนังสือรับรองการแจ้ง ต้องระวางโทษ
- จำคุกไม่เกินสามเดือนหรือปรับไม่เกินห้าพันบาท